மூடர் கூடம் - என் பார்வையில்

தொடக்கம் முதல் அடக்கம் வரை படத்தில் உள்ள ஓராயிரம் லாஜிக் ஓட்டைகளையும் தலைப்பு ஒன்றை வைத்து ஒன்றுமில்லாமல் செய்து விட்ட இயக்குநரை பாராட்டாமல் இருக்க முடியவில்லை. திரைக்கதை அமைத்த விதம் சமீபத்திய படங்களில் இருந்து மூடர் கூடத்தை வித்தியாசப்படுத்திக் காட்டுகிறது. குறிப்பாக ஒவ்வொரு கதாபாத்திரத்தின் முன்கதைகளை சொன்ன விதம் ஷார்ட் & ஸ்வீட். நடிப்பை பொறுத்த வரை கிட்டத்தட்ட அனைவரும் தத்தம் பணிகளை செவ்வனே செய்து விட்டனர்.
எனினும் படத்தின் தொடக்கத்தில் "அட" போட வைக்கும் அதே விஷயங்கள் போகப்போக சலிப்பு தட்ட தொடங்கி விடுகிறது. அந்த அளவிற்கு படம் மொனட்டொனஸாக இருப்பது மைனஸ். படத்தில் ஆங்காங்கே சொல்லப்படும் மெசேஜஸ் "மூடர்"களின் மத்தியில் காணாமல் போய் விடுகிறது. காமெடி சில இடங்களில் நச்சென்று இருந்தாலும் சில காமெடிகள் மீண்டும் மீண்டும் வருவது போல் ஒரு உணர்வு.
மொத்தத்தில் படத்தின் நீளத்தை குறைத்திருந்தால் நன்றாக ரசித்திருக்கும்.

அவதாரம்

மனிதனைக் காப்பாற்ற
மண்ணுலகில் கால்பதித்தேன்...
மனிதனிடம் மாட்டிக்கொண்டு
கண்ணீர்விட்டுக் கதறுகிறேன்...
மனிதா...
உன்னை மன்றாடிக் கேட்கிறேன்...
என்னை மன்னித்து விட்டுவிடு!
- இப்படிக்கு கடவுள்.